GREENιάρης...

Το πρώτο, για φέτος... κυπελλάκι βέβαια.. τίποτα σπουδαίο. Όταν όμως το παίρνεις με αντίπαλο στον τελικό τον αιώνιο, έχει πάντα τη γλύκα του..! Ωραίος αγώνας, με εναλλαγές στο σκορ, με στιγμές που έλεγες ''το καθαρίσαμε'' αλλά και ''πάει, θα το πάρουν και φέτος''.

Πως δικαιολογείται λοιπόν ο τίτλος? Με ένα απλό συνειρμό... Αν ο Ολυμπιακός σε ένα κρίσιμο ματς (και όχι μεσούσης της σαιζόν) πετυχαίνει ένα Παναθηναϊκό τόσο κακό κατά διαστήματα ή αν προτιμάτε τόσο... αλλοπρόσαλλο και δεν κερδίζει.. τότε τι ελπίδες έχει για τα υπόλοιπα δύο... κυπελλάκια? Καμία μάλλον... έτσι θέλω να το βλέπω εγώ... και από αυτή την άποψη είμαι απόλυτα ευχαριστημένος από το παιχνίδι αυτό....



Αν πρέπει να πούμε κάποια αγωνιστικά, θα σταθούμε στο ότι ο Ομπράντοβιτς προσπαθεί απεγνωσμένα (προφανώς ενόψει Final4 και με δεδομένη την φετινή κάμψη του Μπατίστ) να ''ενεργοποιήσει'' τον Μάριτς.. κάτι αντίστοιχο με αυτό που έκανε πέρυσι τέτοια εποχή με τον Καλάθη δηλαδή... Χθες για ένα μικρό διάστημα φάνηκε να το πετυχαίνει... ένα άλλο είναι το πόσο σημαντικός είναι για αυτή την ομάδα ο Σάτο.. ένας παίχτης που από ρολίστας, φέτος έχει εξελιχθεί σε καταλύτης για το παιχνίδι μας...

Ο Καλάθης δείχνει φέτος να μην είναι στα καλά του ενώ Σμιθ και Λόγκαν είναι λίγο... ότι κάτσει... Και με όλα αυτά ... ο ΠΑΟ είναι αυτός που πρέπει.. και μέσα σε όλα.. το έχουμε πει, στο μπάσκετ είμαστε ευρωπαϊκή υπερδύναμη, κάτι σαν την Μπάρτσα στο ποδόσφαιρο! Έχουμε τη στόφα της πραγματικά μεγάλης ομάδας... αυτής που είναι διαχρονικά και ανεξαρτήτως συγκυριών στην ελίτ της Ευρώπης! Μια ομάδα που διαχρονικά, η μη συμμετοχή στο Final4 της ευρωλίγκας θα θεωρείται αποτυχία...